Welkom in het Laboratorium van Cootje en Beer. Op deze pagina zul je voortaan recensies aantreffen van producten die interessant zijn voor de kattenliefhebber.

Getest door Cootje

Reptrek Mini GPS-tracker voor kleine huisdieren

Getest: 1365h Reptrek MINITREK huisdier GPS

Website: www.reptrek.com

Prijs: €94,94

exclusief simkaart twv €10,-

Ik wil onze katten graag laten genieten van de mogelijkheid om in de vrije natuur te zijn. Onze omgeving is relatief veilig. We hebben een ommuurde tuin. Achter die muren bevinden zich buurtuinen en een rustig straatje. Dat zijn uitstekende condities. Maar ik ken mijn pappenheimers, en zeker Cootje: ze zal willen weten wat er aan de andere kant van de muur is. En ik weet wat daar is: de boze buitenwereld. Buren. Honden. Verkeer.

Ik breek er wekenlang mijn hoofd over. Hoe ga ik dat aanpakken? De katten binnenhouden is het veiligste, maar ik wil dat mijn vriendjes een mooi kattenleven hebben. Bovendien: alle kamers van dit huis grenzen aan de tuin. Cootje zal hoe dan ook een manier vinden om naar buiten te glippen. Als ik denk aan een vermiste kat, word ik bij voorbaat onwel. Mijn katten zijn leden van dit gezin en ik wil zo weinig mogelijk risico nemen.

Ik zoek op het internet naar oplossingen. Katten aan de lijn. (Prima voor tien minuten, maar daar stopt het.) Kattenren maken waarin de katten kunnen rondstappen. (Betekent waarschijnlijk in de praktijk dat ikzelf ook in de ren zit.) Tuin beveiligen met schrikdraad. (Niet bijzonder katvriendelijk. Bovendien lopen er ook buurkatten in deze tuin en die wil ik ook niet zomaar verbannen.) En dan stuit ik op een Amerikaanse advertentie waarin gps- apparaatjes voor huisdieren worden aangeprezen. De kat krijgt dan een klein kastje aan haar halsband bevestigd en op je telefoon installeer je een app. Die app toont je om de minuut waar de kat zich bevindt. Dat klinkt interessant. Zo kan ik de katten in de gaten houden, en hoef ik niet in paniek te raken als ze even uit het zicht zijn. Bovendien kun je een veiligheidsperimeter instellen. Zodra de katten deze ingestelde zone verlaten, krijg je een bericht op je telefoon. Klinkt goed!

Gps trackers bestaan allang, maar pas heel recent verschenen ze in een uitvoering die klein genoeg is voor een kat. Ik zoek en zoek. De meeste apparaatjes die in aanmerking komen, zijn alleen in Canada en Amerika te koop. Daar zou nog een mouw aan te passen zijn: ik heb vrienden die de hele wereld rondreizen. Maar een bijkomend probleem is dat deze apparaatjes alleen functioneren met Amerikaanse en Canadese netwerken. Heb ik dus niks aan.

Ik zoek verder. Ook in Europa zijn er opties, maar veel trackers zijn te groot en/of vereisen een abonnement op een telefoonlijn en ik ben wel gek, maar zo gek nu ook weer niet. En dan vind ik hem: de ideale tracker voor katten. Hij is klein genoeg, werkt met een eenmalig kaartje met beltegoed van 10 euro, heeft een bijbehorende app voor op je smartphone. Klaar is Kees! Kees, inderdaad, want dit apparaatje komt uit Nederland. Ik besluit de sprong te wagen en bestel twee trackers.

Binnen enkele dagen bezorgt de postbode twee mooie doosjes. In elk doosje een tracker (iets kleiner dan een lucifersdoosje), een rubber hoesje waarmee het kastje aan een halsbandje bevestigd kan worden, een gebruiksaanwijzing, nog een gebruiksaanwijzing en een pincet. Een pincet?! Ja, een pincet. Geen overbodig gadget, blijkt later.

Fase 1. Twee simkaartjes kopen met beltegoed. Dat lukt.

Fase 2. Leesbril op tafel. Verschillende onderdelen netjes uitgestald. Lastige mensen het huis uit gestuurd. Katten: uit mijn ogen. Ik ben er klaar voor. Eerst de tracker opladen via het stopcontact. Lukt. Dan simkaart in uiterst klein sleufje prutsen (pincet!). Kaartje zit verkeerd. Kaartje er weer uit (pincet!). Kaartje er weer in (pincet!). En dan begint het echte werk. De tracker moet verbinding maken met een Chinees netwerk. Klinkt niet eenvoudig? Klopt, dat is het ook niet. Ingewikkelde codes moeten ingevoerd en verstuurd. En nog eens. En nog eens. Na een half uur gooi ik de gebruiksaanwijzing een eerste keer in een vlaag van machteloosheid op de keukenvloer. Dit apparaat is duidelijk gemaakt in China en de gebruiksaanwijzing is vertaald door een Chinees die ooit langs een Nederlands woordenboek is gewandeld. Nog een uur later dreigt de totale wanhoop. Ik heb sms-en verstuurd naar Azie, ik heb codes ingevoerd, ik heb de simkaart eruit gehaald, er weer ingestoken, het pincet geforceerd en nog werkt het allemaal niet. Dan zie ik een regeltje tekst op de gebruiksaanwijzing staan: ‘Bij problemen, neem contact op met onze helpdesk.’

Fase 3. Na enkele mailtjes met een uiterst geduldige Frank van het Reptrek Team krijg ik het eerste apparaatje aan de praat. Ik ga naar buiten met de tracker en leg die ergens in de tuin op de grond. Terug naar de keuken en kijken op de app op mijn telefoon. Het werkt! Op het kaartje kan ik precies zien waar de tracker zich bevindt. Mooi!

We zijn klaar voor fase 4. Cootje is inmiddels al een paar weken aan het proefwandelen aan de lijn. Het is tijd om haar wat meer vrijheid te gunnen. Ik bevestig een elastieken bandje met de tracker rond haar hals. Het kastje is licht en Cootje lijkt er geen last van te hebben. Zodra ze voelt dat er geen lijn meer aan haar vastzit, verschijnt er een huppeltje in Cootjes stap. Ze maakt een paar gekke geitensprongen en weg is ze: onder de struiken. Ik leun achterover en neem mijn smartphone erbij. Op mijn scherm zie ik Cootje wandelen. Om de minuut wordt de locatie waarop ze zich bevindt weergegeven op mijn scherm.

Je kunt de app instellen naar wens: Je kunt aangeven of er om het uur, om de tien minuten, of om de minuut een positiebepaling wordt doorgegeven. Voorlopig geef ik de voorkeur aan één update per minuut. Dat zorgt ervoor dat de batterij sneller leeg is, maar het werkt. De eerste dagen zijn er enkele paniekmomentjes. Soms krijgt de satelliet namelijk geen verbinding met de tracker. Dan geeft mijn telefoon opeens aan dat Cootje zich een kilometer verder bevindt, ergens midden op een druk kruispunt in de stad. HELP! HELP! Terwijl ik in volle commotie al op straat sta om een kattenleven te gaan redden, komt er een nieuwe update binnen: Cootje ligt onder de rododendron naast de terrasstoel waarop ik al een half uur zat. Ook als Cootje achter mijn rug het huis binnengaat, raakt de tracker het spoor bijster. Met deze beperkingen van de tracker leer ik snel omgaan, en dan blijkt het apparaatje een geruststellende hulp te zijn voor een mens als ik. Het is ook aangenaam om vast te stellen dat je kat haar vaste gewoontes heeft. Cootje blijkt al snel haar vaste lievelingsplaatsjes te kiezen in de tuin. Onzichtbaar voor het gewone mensenoog, maar niet voor de satelliet. In het geheugen van de tracker kun je de geschiedenis van de kattenwandelingen opvragen. Daarop zie ik dat Cootje het merendeel van haar tijd doorbrengt op steeds dezelfde plekjes. Waarschijnlijk zit ze daar met haar neus boven een muizenhol. De tracker blijkt daardoor vooral rust te brengen. Ik weet waar Cootje zit als ik haar niet meteen zie, en ik hoef dus niet ongerust te zijn. Heerlijk!

Dan opeens stopt het apparaatje ermee. Wat ik ook doe, hoe vaak ik de simkaart ook installeer, mail met Frank van de helpdesk, de gebruiksaanwijzing aan flarden lees: het lukt me niet.

Samenvatting: gps-trackers voor katten: het is voor de volharders onder ons. Waarschijnlijk is het een kwestie van tijd voordat deze apparaatjes helemaal afgesteld zijn op de Europese consumentenmarkt. Maar vanaf dat moment zal het een heel handig hulpmiddel zijn voor mensen zoals ik, die geen rust hebben als ze niet weten waar hun avontuurlijke huisdier uithangt.